هیدروژل‌ها شبکه‌هایی سه‌بعدی از پلیمرهای آب‌دوست هستند که می‌توانند مقدار زیادی آب را در خود نگه دارند و در عین حال یکپارچگی ساختاری خود را حفظ کنند – ویژگی‌ای که ناشی از پیوندهای عرضی بین زنجیره‌های پلیمری است. خواص فیزیکوشیمیایی آن‌ها – مانند رفتار تورمی، استحکام مکانیکی و زیست‌سازگاری – باعث شده آن‌ها برای کاربردهای زیست‌پزشکی مانند رهایش دارو، مهندسی بافت و ترمیم زخم بسیار جذاب باشند.

ادامه مطلب